سه " الف " اساسی : اطمینان ، ایمان ، امید 

 اطمینان :

روزی اهل روستا تصمیم گرفتند برای بارش باران دعا کنند. در روز مقرر همه گرد هم آمدند ولی فقط یک پسربچه همراه خود چتر آورده بود. به این می گویند اطمینان !

 ایمان :

ایمان همچون کودکی یک ساله است، که وقتی شما او را به هوا می اندازید ، می خندد ، چون یقین دارد شما او را خواهید گرفت.

 امید :

هرشب به رختخواب می رویم ، بدون هیچ تضمینی برای این که فردا صبح از خواب بیدار شویم. با این وجود کلی برنامه ریزی برای روز آینده داریم.