آشنایی با حقوق زنان (قسمت سوم)

تحلیل ایجاد

تا اینجا وجودبخشی را تحلیل کردیم. برای این کار، از تصویرابتدایی وجودبخشی استفاده کردیم و فرض کردیم که این امر مانند هر داد و ستد دیگری است و وقتی می گوییم"الف" به "ب" وجود می دهد، مانند این است که می گوییم زهرا به الهام پول می دهد. سپس با دقت در معنای وجودبخشی ، به این نتیجه رسیدیم که در ایجاد پای دو چیز در کار است: علت وجودبخش و معلول آن. در این تحلیل ، معلوم شد که خود معلول ،وجود معلول و ایجاد که کار علت وجودبخش است، درواقع، یک چیزند.

گفتیم وقتی می گوییم زهرا به الهام پول می دهد، دست کم پای چهار واقعیت در کار است. چنانکه دیدیم مثال مذبور از این جهت با وجودبخشی شباهت ندارد.

اما صرف نظر از این تفاوت ، می توان با دقت در اشیای چهارگانه که در این مثال شناختیم، تفاوتی میان شیء چهارم(دادن پول) بیابیم.

بی شک، زهرا، الهام، و پول ، هریک موجودی مستقل از یکدیگرند. اگر زهرا به الهام پول نمی داد نیز همه اینها وجود داشتند و تنها میانشان این رابطه برقرار نبود. پس ، دادن پول رابطه ای است میان زهرا، الهام و پول، و خود این سه، مستقل از رابطه و مستقل از یکدیگرند. اما خود رابطه ی (دادن پول) چطور؟آیا این رابطه نیز مستقل از زهرا ، الهام و پول وجود دارد؟ پاسخ منفی است.(دادن پول) ، برخلاف زهرا، الهام و پول ، رابطه اشیا مستقل است با یکدیگر، نه شیئی مستقل از آنها.

اگر دقت کنید همه فعل ها این گونه اند. هیچ فعلی موجودی مستقل نیست؛بلکه رابطه ای است میان موجودات مستقل دیگر. اصطلاحاً رابطه را : "موجود رابط" می نامند. بنابراین، فعل موجود رابط است ، نه موجود مستقل.

پس فعل "دادن وجود" یا "ایجاد" موجودی مستقل نیست؛ بلکه صرفا موجود رابطه و به تعبیری ، خود ربط است.

حقیقت معلول

با تحلیل وجودبخشی و تحلیل ایجاد نتایجی به دست آوردیم که می توانند حقیقت معلول را بر ما بیش از پیش روشن کنند. آن نتایج اینها هستند:

معلول عین ایجاد است و ایجاد ربط به علت وجودبخش است. نتیجه روشن این دو جمله این است که معلول عین ربط به علت وجودبخش است. این بدان معناست که همان طور که فعل "ایجاد" موجود مستقلی نیست و خود ربط و به اصطلاح، موجود رابط است، حقیقت معلول نیز چنین است. معلول موجودی مستقل از علت وجودبخش نیست؛ بلکه عین ربط و موجود رابط است.

دانستیم که معلول عین ربط، خود رابطه و موجود رابط است. می دانیم هر رابطه ای میان چیزهایی برقرار است که به آنها طرف ربط می گویند. در مثال "پول دادن زهرا به الهام" رابطه میان چند موجود مستقل برقرار شده بود؛ میان زهرا، الهام و پول ، این سه ، برای رابطه ی پول دادن، طرف ربط هستند. اما در "وجودبخشی" ، به جز معلول که همان فعل " دادن وجود" یا " ایجا " است، تنها یک شیء دیگر داریم و آن هم خود علت وجودبخش است. پس معلول که عین ربط است، صرفا یک طرف ربط دارد.

پس به جای آنکه بگوییم معلول با علت وجودبخش مرتبط است، باید بگوییم معلول خود ربط به علت وجودبخش است، نه شیئی مرتبط با آن.

اکنون ببینیم طرف های ربط و خود ربط چه ارتباطی با یکدیگر دارند. در همان مثال پول دادن زهرا ، الهام و پول دادن از جهت انجام دادن این کار به یکدیگر وابسته اند ولی در غیر این رابطه از یکدیگر مستقل و بی نیازندو اما خود ربط یعنی همان فعل دادن پول چطور؟ آیا مستقل است و در این رابطه نیازمند؟ دقت کنید...

ربط و فعل علت، وجود مستقلی ندارد بلکه هستی و وجود آن وابسته به علت است.

معلول عین فقر و نیاز به علت وجودبخش است، نه صرفا شیئی که از جهتی فقیر و نیازمند به آن باشد. مثال درخت را به یاد آورید ، درخت که معلول اراده و تخیل شماست چه نیازی به شما دارد؟ به شما وابسته است؟ درخت چیزی جز نیاز نیست، تمام حقیقت درخت وابستگی و نیاز است. دقیقا در تمام علت ومعلول ها بدین گونه است ، یعنی معلول نیازمند به علت است و ذاتا فقیر و وابسته است.

حالا یک سوال ؟ آیا معلول فقط در ایجاد ، اصطلاحا حدوث به علت نیازمند است و یا در بقا و ادامه حیات نیز به علت وابسته است؟

با توجه به حقیقت معلول که روشن شد، ذاتا فقیر و عین ربط و موجودی غیرمستقل است و هستی و وجودی از خویش ندارد در بقا نیز به علت نیازمند است، در همان مثال درخت ،وجود درخت وابسته به اراده و توجه شماست؛ اگر شما لحظه و کمتر از لحظه ای توجه خویش را از او منصرف سازید و ذهن خود را متوجه شیئی دیگر کنید، درخت نابود و متلاشی خواهد شد. چون در اصل هستی نیازمند و فقیر است در ادامه و بقا نیز به علت خویش وابسته است و جداشدن از آن و قطع ارتباط با علت مساوی است با فنا و نیستی.

با تحلیل ایجاد و حقیقت معلول به یک قانون کلی به نام معیت علت و معلول می رسیم، یعنی اینکه هرجا معلول هست، علت آن نیز همراه اوست و اگر علت او همراه او نباشد، معلول از بین می رود. اگر شما و اراده تان وجود نداشته باشد، تصویر درخت نیز وجود نخواهد داشت. اگر معلول(درخت) وجود داشته باشد حتما اراده شما نیز همراه او خواهد بود که اصطلاحاً! بدان قانون معیت علت و معلولی می گوییم.

                                               ادامه دارد ...