الهی ای نور!

بسم اللّه النور

بسم اللّه النور النور

الهی ای زیباترین سرود!

ای آسمانت، دروازه اجابت!

تو را می ستایم که تنها تو شایسته ستایشی.

تو را می خوانم که «مجیب الدعوات» هستی.

دست هایم را به آسمان تو گره می زنم که زیر چتر مهربانی های تو، زندگی زیباست.

ای یگانه معبود!

خوشا زبانی که از عطر نام تو سرشار باشد!

خوشا دهانی که شکوفه های تلاوت نام تو در آن جاری ست!

خوشا دستی که تا حریم ملکوت تو بلند می شود!

خوشا چشمی که از روزنه های سبز دعا، تو را جست وجو کند!

«یا فارج الهمّ و الغم»

ای عشق!

ای مهربان بی همتا!

مباد که حادثه ها از تو دورم کند!

مباد که شانه هایم را به آسمان پاکت راهی نباشد!

مباد که تاریکی ها، چنگال بر قلبم بکشند و روشنایی را از قلبم بگیرند!

مباد که گناهان، دهان باز کنند و مرا در خود فرو برند!

خدایا!

به حرمت دست هایی که تا دروازه های استغنای تو باز است،

به حرمت چشم هایی که از زلالِ آبشار دعا لبریز است،

به حرمت لحظه هایی که عطر بهشت را در سجاده ام پراکنده است،

به حرمت ثانیه هایی که به شوق تو می چرخند و برای رسیدن به وصال بی تابی می کنند

و به حرمت وسعت بال پرستوهایی که هفت شهر عشق را بال می سایند و در آسمان مهربانی هایت، حس آزادی را به بال هایشان می ریزند، مرا به خودت برسان!

الهی یا مجیب الدعوات!

خوشم به آغازی که با تو بوده است؛

خوشا به پایانی که برای تو باشد!